یادداشت‌های یک چپ‌دست

از بزرگترین معضلاتی که میتونم بهش اشاره کنم و تو هر خانواده ی ایرانی ای باشه،قابلیت به پشت بوم کشیدن اعضای خانواده جهت خودکشی رو داره،میتونم به برادر کوچک اشاره بنمایم!!!فقط یک عدد از این موجود کافیه تا شما دیگه نتونید به زندگی عادیتون ادامه بدین!حالا چرا برادر کوچیکتر؟دلیلش واضحه:|مثلا چندوقت پیش نمک تموم شده بود و نون هم نداشتیم!خب طبق معمول،انگشت ها به سمت کی نشانه میره؟خب معلومهههه من:|به همین ترتیب اینجانب از ناحیه ی گردن گرفته شده و به سمت کوچه پرت میشم!اونم با لگد!حالا اگه نوید(همون عامل فلاکت خانواده:|)از من بزرگتر بود،دیگه انگشتها به سمت من نشانه نمیرفت:|و به جای اینکه تو این آفتاب برم نون بربری بخرم،در تخت همایونیمان(!)می نشستیم و چیپس و ماست میخوردیم:|ولی از من کوچیکتره:|این عامل بدبختی و فلاکت،نه تنها عامل بدبختی و فلاکته،بلکه عامل ریزش مو،گم شدن وسایل اینجانب،خراب شدن لپ تاپی که عین قرقی(!)داشت کار میکرد و غیره هم هست:|حالا هی راه برین بگین نوید بچس:|باهاش خوب رفتار کن:|روز تولد این عامل فلاکت،آخرین روز خوشی من بود:|کلاس چهارم بودم و رفته بودم اردو،عشق و حال:|داشتم بالیوانی که جایزه گرفته بودم چایی میخوردم،که گفتن نشستی چایی میخوری؟بیا ببین که بدبختتتت شدی:|و وقتی رفتم بیمارستان،دیگه کار از کار گذشته بود:|الانم هی راه میره و چرت و پرت میگه:|چپ برم راست بیام صاف میذاره کف دست نه تنها خانواده،بلکه کللل فامیل:|حالا هی بگین بزرگ بشین به درد هم میخورین:|خب آخه این خرچنگ که تا بزرگ بشه،من اصن تو این شهر نیستم که بخواد به دردم بخوره(اشاره به علاقم جهت قبول شدن در دانشگاه شیراز و اینا!):|الانم داره با ملیکا و سارا دوستای خیالیش حرف میزنه لابد:|این از همین الان معلومه میخواد چی بشه:|کاملا به درد بخور بودنش از همین الان مشخصه:|